Bugün otobüste yanıma oturan yaşlıca bi dayı bana elindeki iki gazeteden o esnada okumadığı diğerini uzatarak okumak isteyip istemeyeceğimi sordu kibar bi şekilde.yanında oturduğu kişiye o esnada yediği herhangi bişeyi uzatanı da gördüm fakat bu ilk kez oluyordu. söylem de kibardı doğrusu ama böyle bi durumun nesi iyi olabilir diye düşündüm o esnada. bi anlık şaşkaloz bakakalıştan sonra neyse ki toparladım. gazeteye şöyle göz ucuyla baktım bana uzattığı sabah, kendi okuduğu hürriyet idi. anlamsızca sırıtarak yok dedim teşekkürler. kulaklığımı takıp eylemime devam ettim. bi ara, gözüm onun okuduğu sayfalardan birine takıldı.bir habere..devletlü* ile ilgili bi şarkı yapmış ahmet şafak diye bir zat-ül tuhaf. şarkının adı yalnız kurt. ve bu zat, şarkısının devletlüü'yü tanımladığını söylüyor. ve diyor ki “Yalnız Kurt, kalabalıklar arasında yalnız kalan bir idealistin duruşudur. Türkiye’ye özgü bir duruştur. Bu Yalnız Kurt duruşu, bireysel varoluş içinde, toplumsal sorumluluk demektir. Bu anlayışı en iyi temsil eden de Devlet Bahçeli’dir''.canım benim.derinleştik, hadi buyrun bakalım neler hatırladım..uzun bi aradan sonra bu anı tazece paylaşayım dedim.komikti...
*devlet bahçeli(matematikçi olan)
No comments:
Post a Comment